Fadern så tida går.

Eg rekk nesten ikkje å gjere noko for tida.
Er på jobb 3 dager i veka og stortrives med det. No er jo bobilsesongen i gang også, så hagen kjem i siste rekke.
På mandag er det avslutning på depresjonsmestringskurset, så då får eg i alle fall fri den ettermiddagen.
Eg er begynna å rydde i beda men det går så tregt. Det ligg ein dunge med kvist og rask på plenen og venter på kverna.
Mesteparten av rosene er klipt men det er mykje tørre stilker igjen i beda. Er vell heldig om eg nokon gang kjem så langt att eg får luka. Det er heldigvis ikkje så mykje ugras endå.
Eg har ikkje sett meg nokre mål i år. Blir bare veldigt glad om dei prosjekta som er påbegynt blir ferdige. Gubben har momla noko om å gjere noko borti det som skal bli dam. Han påstår att det er hans prosjekt og eg får være fornøyd med det slik han har tengt å lage det til.
Nett det er eit delikat problem for eg har det ganske klart i mitt hode korleis eg vil ha det. MEN om eg blander meg for mykje, er det fare for att han legg ned arbeide. (Kjenner eg han rett)Så her må eg nok bruke litt taktikk.

Fikk ikkje med liste over det eg kjøpte på blomstertorget i Amsterdam i forrige innlegg.
Så det kjem her.
Paeonia Primevere (skal være limegrønn)
Paeonia Sword Dance (rød med gul kjerne)
Iris louisiana Jack attack
Hosta White Feather (nesten kvite blader)
Lilium Annemarie's Dream (fylt kvit)
Lilium Beverly Dream
Lilium Black Beauty

Og kvifor kjøper eg så liljer? ? ? Dei blomstrer jo stort sett når vi er på ferie.
I år håper eg på å forskyve ferien litt ut mot høsten. Ikkje på grunn av liljene altså men på grunn av at det er eit nytt barnebarn på vei. Annkomst midt i juli.

Litt bilder frå hagen.


Corydalis solida


Primula magnifica
Primula denticulata Alba

Primula veris

Primula Johanna

Påsketuren vår.

Ein liten raport frå Bobilturen vår til Holland og Tyskland.
Eg ser det er begrensa vi har tadt med bilder. Nokre er tatt med gubben sin mobil og nokre med speireflekskameraet. Det er eit herk å dra på dette store kameraet når ein er på bytur og det er ikkje mange bilder som er tadt i Amsterdam. Men her er eit av dei.

Her er vi inne i ei katolsk kyrkje som hadde vore like innteresang å fotografere frå utsida. Den såg nemlig ut som ein vanlig leiegård. Dette for å skjule den.
Her er ei som har fått for store sko. Nei det er ikkje meg. Men det var vert å fotografere. He he.

Litt om turen. Dette var ein fellestur arangert av Bobilklubben. Og eg trur det var 36 Norske biler i følget. Vi reiste 5 og 5 biler i sammen og hadde då samme mål alle 36. Den gruppa vi kom i var eit hyggeligt knippe mennesker. Eg legg ikkje ut navn på bildene mine då eg ikkje har innhenta tilladelse til det. Om det er nokon som ser seg sjølv her og ikkje vil være med må i så tilfelle gi meg beskjed.

No ligg papirene om reiseruta og navna på campingplassene i bobilen, så eg sløyfer desse.
Dei er ikkje så viktige.
Vi møtte alle bilene like innafor grensa i Tyskland og overnatta der på parkeringen til eit stort handlesenter. Dagen etterpå reiste vi mot Holland. Målet var Amsterdam. Vi budde eit godt stykke utenfor sentrum og eg kunne holdt ein lang beretning om korleis vi kom oss inn og ut av byen. Vi prøvde både buss, taxi og metro og dei var alle ei oppleving. Men eg begrenser det til å fortelle at min mann nesten fikk bot på metroen for å røyke. Vi sa som sandt var att vi ikkje viste det var forbudt, og han slapp med ein advarsel.
Amsterdam er ein spennandes by og vi var både på bussomvisning og på Kanaltur. Litt ustadigt vær men eit flott opphold


Her er vi på eit ysteri og treskofabrikk.

Mykje suvenirer her.


Etter 2 dager i Amsterdam sette vi nasa mot Tyskland igjen. Her har vi oss ein rast.

Vi reiste over dikene på tilbaketuren. Her har 2 grupper rasta. Vår bil er nr 3.

Her står madammen og held på hua. Det var skikkeligt surt der.


Her er vi annkomne campingen i Tyskland 2 dager seinere. Ganske fint vær men litt kaldt.


Første kvelden var det bufee på ein lokal spiseplass. Det har eg vist ikkje bilde frå men der var det masse god Tysk mat. Veldigt koseligt.
Andre kvelden var det bålbrenning ved campingen med trekkspelmusikk, salg av mat og drikke.

Her to av karene. Han til venstre i tova filthatt er min mann.
Og under er madammen sjølv.


Slik skåles det.

Og her er trekspelkarene igang.

Slik blei bålet mata. Det såg til tider skummelt ut då det blei kjørt heilt inn i flammene.

Vi braut opp og forlot denne campingen dagen etterpå og slo oss då sammen eit par frå Stord. Bestemte oss for å ta eit par ekstra dager, og vi overnatta både i Danmark og i Sverige på heimveien. Var innom diverse handlesenter, innkludert det berykta Ullared.
Takk for ein hyggelig tur til reisefølget vårt om dåke leser dette. Vi koste oss serdeles på denne turen. Det frister til gjenntagelse.

Lenge sida sist.

Helleborus transsilvanica.

Det blir lenge melleom innlegga mine ser eg, men eg skal prøve å være flinkere frammover no.
Med meg går det no mykje bedre og eg er for tida travelt opptatt. Har jobba meg gjennom angsten og er no på bedringens vei. Starta her tidligere å jobbe på gartneri. Der er eg når det passer meg. Sånn ca 3 dager i veka. Dei andre dagene har eg fylt opp med terapaut og diverse. Men no har ho friskmeldt meg. Så no vil eg konsentrere meg om hagen dei dagene eg ikkje er i gartneriet. Der er mykje som må gjeres. Er på etterskudd i år.
Eg har gått på kurs i depresjonshåndterin og har bare to vedlikeholdskvelder igjen der. Det var veldigt nyttigt. Føler meg no bedre rusta om denne dritten skulle komme snikende tilbake. Eg er no bedre kjent med symtomene og har gode redskaper for å halde dei borte.

Vi har vore på bobiltur til Europa deriblandt Amsterdam. Det får eg skrive om ein annen dag då eg ikkje har alle bildene på min maskin.

Men no vil eg vise nokre få bilder frå hagen. Det er så mykje som blomstrer no, men blåveisene er eg spessielt stolt av. Mangen av desse blomstrer for første gang.


Her er Hepatika Henry. Den ser frisk og fin ut etter første vinter ute.

H. nob. Alba.

H. t. Rosea Auslese

Og denne fylt rosa. Den har eg hadt i 3 år men det er første gangen den blomstrer. Heile 4 blomster er det på den.

2 Helleboruser som eg har dyrka fram frå frø. Veldigt spennande når dei blomstrer for første gang. Den mørke blomstrer for 2 gang og har i år mange blomster.

Eit lite lys i mørke

Ja dette er månen ei mørk vinternatt.

Ja det er nok på tide med nokre ord her i dagboka.
Denne høsten og vinteren har uten tvil vore den verste i mitt liv. Det har vore som å ha blitt hærtatt av noko fremmandes og vondt. Det er angsten og depresjonen som har tadt meg.
Eg har i lengre perioder hadt konstant angst. Og det er ingen ord som kan beskrive den følelsen. Men du kan forestille deg at du heng etter fingetuppene utfor ein 10 etasjers bygning. Forestill deg den panikken du då har i kroppen. Forestill deg så att du har denne følelsen heile tida utan å vite kva du er redd for. Når du ikkje veit kva du er redd for kan du heller ikkje gå ut av situasjonen.
Eg har no vore igjennom 5 forskjellige typer medisiner og eit 3 vekers frivillig opphold på sykriatiske, som egentlig var ein god opplevelse når eg bare kom over den barieren. Eg trygla faktisk om å få komme tilbake då eg fikk uslett av dei medisinene eg var utskreven med derfrå. Men då var det ikkje plass til meg. Så tida etter det oppholdet var nesten verre enn alt. Då er det godt å ha ein mann som har erfaring med psyke. Og han hjelpte meg gjennom det. Det tok nemligt 3 og ei halv veke på ny medisiner før eg ein dag vakna opp og følte meg heilt normal. Har ikkje hadt tilbakefall men eg er forberedt på det kan komme.
Eg er no også forberett på å ikkje la dette fa%&&skapet ta hus i meg igjen. Det skal bekjempes på alle bukter og fronter.
I den perioden eg var som sjukest drukna eg meg i denne boka. Den hadde i det minste ein del effekt menst eg leste i den. Og den er ei fantastisk bok når ein er komt eit hakk over underflata. Eg trur også eg no veit kvifor eg har angst og kan jo då jobbe med det. Eit serdeles stort framskritt.
Ellers så går eg i terapi og har meldt meg på kurs i depresjonsmesting.
Eg er også komt fram til att tida med sulling er over. Det er 10 år sida eg traff veggen første gang og eg må no snart ta opp kampen mot demonene.
Så eg har snakka med det lokale gartneriet og eg skal starte der i uke 6. Det blir jobbtilvenning på mine primisser. Komme og gå når det passer i starten i allefall.
I mellomtida så går eg her heime å småkjeder meg. Denne følelsen har eg ikkje hadt tidligere. Og det er nokre år med lediggang no.
Min tidligere jobb var mange år med tunge (farlige) psykisk utviklingshemma og på slutten var eg på aldersheimen. Eg er utdanna hjelpepleier i vernepleie og svor på at eg aldri meir skal jobbe med folk. Følte meg fulstendigt tappa. Men no kjenner eg faktisk på å kanskje kunne hjelpe folk som strir. Kva framtida bringer er ikkje godt å vite men eg føler meg for øyeblikket meir opptimistisk enn på veldigt lenge.
Og når eg kom meg i gjennom dette så skal framtidige nedturar få skikkelig motstand.


Ellers ei gladmelding. Det 6 barnebarnet er på vei,

Vips

Ein to tre....
Hvist det er nokon som lurer på kva eg har gjort på i det siste så har du svaret her.
Fikk garnet forrige torsdag. I dag har eg strikka bolen på den første jakka til gutane. Så eg er ikkje redd eg ikkje skal bli ferdig til jul. Trur eg rekk skjerf og luer også. :)

Utenom hagesesong.

Ja her blir det ikkje skrevet mykje.
Og for å sei det sån. 'Nu går alt så mye bedre.'
Men det er etter at eg har vore i kjelleren. Og eg trur eg sparer den til psykologen. He-He

Bare ein liten raport frå det haustande vestland.

Bildene her er henta frå ei lita bygd ikkje så langt frå meg. Åkra ligg så langt ut på landsbygda det går ann å komme. Her råder freden og idyllen og bygda er oppblommstrande med mange forholdsvis unge innboere.
Bildene blei tadt forrige helg då vi var ute å lufta Bobilen.
Her går ikkje veien lenger.

Men det eg skulle raportere i dag er att no er dei fleste frøa sendt avgårde men eg har beholdt litt av kvar sort slik at eg enda har frø til dei som vill ha.

Det har gått 50 pakker til STA (tidligere), 30 til Srgc og 23 til Primulaklubbem. Ags får klare seg utan frø frå meg. Og det regner eg med dei gjer for der er lista vanligvis lang.
Frøboksen har vore her. Der var det ikkje så voldsomt mykje eg kunne tenke meg men noko blei det. Så eg har lagt oppi ein del frø der også.
Ellers så driv eg å tørker ein del Irisfrø til Kristl Walek i Gardens North. Så i år vil det havne nokre få sorter frå min liste på salgslista hennar. Primula og Iris. Litt kjekt synest eg.

Ellers lite å berette om hage. Eg driv å unngår den så godt eg kan. Og eg har faktisk strikka ferdig ein genser eg begynna på for eit par år sida.
Og no har eg bestilt tråd til 5 gensrer. Skal eit barnebarn få, må alle få. Og hald dåke fast. Dei skal være ferdige til jul.

Ha ein fin dag.

Lenge sida sist

Ja no er det lenge sida eg har skrevet her.
Det har sin enkle grunn i att eg ikkje har vore frisk. Når magen slår seg vrang er det lammende. Det har pågått sida i midten av august. Har hadt perioder som har vore bedre men på slutten no blei det så galt at eg slutta å ete. Smerter kvalme og diare kvar gang eg putta noko inn. I tilleg har eg hadt ein kravlende følelse i heile kroppen. Har vore innom det som er av leger her og sistemann kom på at det kanskje kunne være parasitter eller amøber. Så i dag er eg begynna på flagyl og er allerede mykje bedre. Uroen i kroppen har lagt seg men eg veit enda ikkje om det er ein stabil bedring. Eg håper og trur det. For det var ikkje muligt å få ta prøver då eg var tom.

Så i dag har eg for første gang på lenge følt trang for å gjere noko. Og eg har difor båre ned ein del stueplanter frå drivhuset til planterommet. Og så har dei første pellisene og litt anna fått komme inn i drivhuset.
Eg har satt på frostvakta der ute då det ser ut som regnet har slutta. Det er ei kald luft her no og det var nysnø på Melderskin i dagtidligt.
Enten så er det meg som er litt utav kurs ellers så ser det ut som høsten er tidligere enn vanligt i år. Det er ikkje mykje som blomstrer i hagen no. Og det som framdeles står i blomst er mildt sagt drukna. Det har vore ein fryktelig våt haust.
Men no er det altså opplett og i skrivendes stund 4 grader. Så i morgon må eg få inn meir. Og særligt det mest ømtålelige.
Eg har framdeles masse som skulle vore gjort i beda. Blant anna ein del utplanting. Eg får nok drøye utesesongen litt lenger i år sida eg har vore utav drift. Hadde igrunnen lyst til å ta ein pause frå dette no men det er som sagt eit og anna som må gjeres.

Ha ein fin dag folkens.